အနာဂါတ္တြက္ ရင္ေသြးငယ္မ်ား

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကေရးထားျဖစ္ခဲ့ ၿပီး ဘယ္မွာမွ မေဖာ္ျပျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့ အျမင္တခုကို ျပန္လည္ခ်ျပ ျဖစ္ခဲ့ပါ ၿပီ။ အျပည့္ အစံုကို ေအာက္မွာ ဆက္လက္ ၾကည့္ရႈ ေ၀ဖန္ေပးၾကပါ။

အနာဂါတ္အတြက္ရင္ေသြးငယ္ေတြ
ေန.နဲ႕ ညလို႕ေလာကႀကီးကို သက္မွက္ခဲ့လို႕အခ်ိန္ကာလဆိုတာ လူေတြရဲ႕ေန႕စဥ္ဘ၀မွာ အစားထိုးမရတဲ့ အရာေတြအျဖစ္ခံယူလာခဲ့တာေရွးယခင္ထဲကပါ။ ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚေနတဲ့နည္းပညာေတြဟာတကယ့္ကို အ့ံမခန္းပါဘဲ။ လူေနမႈ႕ပံုစံေတြဟာေရွးယခင္ကလိုမဟုတ္ဘဲအလြန္႕အလြန္တိုးတက္ေနပါတယ္။တခုရိွ
တာကေျပာင္းလဲမႈ႕ေတြနဲ႕အတူအလွ်င္အျမန္ျဖစ္ေပၚလာမယ့္တႏိုင္ငံနဲ႕တႏိုင္ငံနည္းပညာကြာဟမႈ႕ဟာ က်ဥ္းေျမာင္းသြားမွာ လား၊က်ယ္ျပန္႕လာမွာလား။ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။

ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြအေနနဲ႕ကလဲနည္းပညာျပန္႕ပြားေရးဆိုင္ရာစာခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္ဆိုၿပီးပညာေခတ္ ႀကီးျဖစ္ ္ေပၚဖို႕အျပင္းအထန္အားထုတ္
ေနၾကတာေတြ႕ရပါတယ္။နည္းပညာcompany ၾကီးေတြအေရွ႕ဘက္ကို ေရြ႕လာတာဟာအေရွ႕တိုင္းသား
ေတြရဲ႕ပညာေရး တိုးတက္မႈ႕အေပါင္းဘက္ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရွ႕တိုင္းရဲ႕လစာနည္းပညာတက္ လုပ္သားအင္အားေပါမ်ားမႈဟာcompany ႀကီးေတြရဲ႕စားကြက္လုစရာျဖစ္လာတာေပါ့။ တဖက္ကလဲပညာ တက္လုပ္သားေတြရဲ႕ အခြင့္အလမ္းေပါမ်ားလာသလို၊ ကာယလုပ္သားေတြရဲ႕ အခြင့္အလမ္းေတြေလ်ာ့က် လာတာေတြ႕ရပါတယ္။ အခုမွတဟုန္ထိုး တိုးတက္လာတဲ့လူေနမႈ႕ပံုစံေတြက ေက်းလက္မွာလ ူေေနထူတပ္တဲ့ အေရွ႕တိုင္းႏိုင္ငံေတြအဖို႕ လူတန္းစားကြာဟမႈ႕ႀကီးထြားေအာင္ တြန္းပို႕သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ စက္မႈ႕စိုက္ပ်ိဳးေရးေျပာင္းလဲလာမႈ႕နဲ႕အတူေက်းလက္ကေနၿမိဳ႕ျပေျပာင္းေရြ႕လာတဲ့လုပ္သားေတြရဲ႕အ လုပ္လက္မဲ့ျပသနာကလဲမေသးပါဘူး။ျပည္တြင္းစစ္ေတြ၊ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္မႈ႕ေတြၾကားကႀကီးျပင္းလာတဲ့အေရွ႕
ေတာင္အာရွကႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သက္လုပ္သားေတြထဲမွာပညာေရးဆံုးခန္းမတိုင္သူေတြအမ်ား ႀကီးရိွပါ
တယ္။လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္အတြင္းေျပာင္းလဲသြားတဲ့စီးပြားေရး၊လူမႈ႕ေရးေတြကိုအမွီလိုက္ဖို႕ ႀကိဳ း စားရင္း
ပထမမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ပညာေရးအားေပးႏိုင္ဖို႕လစ္ဟင္းခဲ့ရပါတယ္။အခုသူတို႔ေတြအရြယ္ေရာက္ လာတဲ့အခုပ
ညာေခတ္ရဲ႕ေနာက္ထပ္ေပါက္ဖြားလာမယ့္သူတို႕တေတြရဲ႕အနာဂါတ္ရင္ေသြးအတြက္ရင္ဆိုင္ ၾကရာမွာလူေနစားရိတ္ႀကီးျမင့္မႈ႕၊ပညာေရးစားရိတ္ေခါင္ခိုက္မႈ႕ေတြေၾကာင့္နည္းပညာဆိုင္ရာသင္ၾကားေရးေတြမွာ
ရိွတဲ့ကန္႕သက္ခ်က္ေတြကိုေၾကာ္လႊားဖို႕ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။လူတေယာက္ပီစီတလံုးေခတ္ ေရာက္ေအာင္
ေမွ်ာ္ေနရင္ဘာမွအလုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ေနာက္ထပ္အတားအဆီးတခုကဘာသာစကား ျဖစ္ပါတယ္။
မိရိုးဖလာဘာသာစကားအရမ္းထြန္းကားတဲ့အာရွအေရွ႕တိုင္းမွာေတာ့နည္းပညာကြာဟမႈက ေနာက္ကေန
ထပ္ခ်က္မကြာလိုက္ေနဦးမွာပါ india နဲ႕ china မတူတာ english လိုတက္ကြၽမ္းတဲ့လုပ္သားေတြက
india မွာပိုမ်ားေနတာပါဘဲ။ပညာေရးသင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြမွာနည္းပညာဆိုင္ရာေတြကိုမိခင္ဘာသာစကားနဲ႕သင္တဲ့ဲ japan ကိုသေဘာက်ပါတယ္။ english စာကိုအေျခခံကေနက်က်နနသင္တဲ့ india စတိုင္ကလဲေကာင္းပါတယ္။ဘာလို႕လဲဆိုရင္နည္းပညာေတြေလ့လာရာမွာဘယ္လိုဘာသာရပ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္အ
ေနာက္ႏိုင္ငံေတြကေနဆင္းသက္လာတာဆိုေတာ english ့လိုတိုက္ရိုက္ေလ့လာရာမွာလူမ်ားစုအတြက္
ေတာ့ခ်ဥ္းကပ္ဖို႕အခက္အခဲအနဲငယ္ရိွၾကမွာပါ။အေခၚအေ၀ၚသံုးႏွံဳးမႈ႕ေတြကတိုက္ရိုက္ေခၚဆိုသင့္ေပမယ့္လဲေလ့လာရာမွာေတာ့ေအာက္စီဂ်င္နဲ႕ဟိုက္ရိုဂ်င္ေပါင္းရင္ေရကေတာ့ေရပါဘဲ။ ေက်ာင္းေတြမွာငယ္
စဥ္ကတည္းက english စာကိုအေျခခံကေနေသေသခ်ာခ်ာေအာက္သက္ေက်ေအာင္သင္လာမွျဖစ္မွာပါ။
ငယ္စဥ္ကတည္းကသင္လာရင္ေနာက္ပိုင္းေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါတယ္။အခုေခတ္မွာကေငြေၾကး
တက္ႏိုင္ပါမွပညာေတြတက္ရမယ့္ပံုျဖစ္ေနတာပါ။တက္ႏိုင္တဲ့သူကလဲတက္ႏိုင္သလိုမတက္ ႏိုင္လို႕အေျခ
ခံပညာေက်ာင္းေတာင္မတက္ႏိုင္တဲ့ခေလးေတြအမ်ားႀကီးပါ။ႀကိဳးစားရင္ဘာမဆိုျဖစ္တယ္မ ေ ေျပာခ်င္ပါနဲ႔
သူတို႕ေလးေတြမွာစာလဲေကာင္ေကာင္းမဖတ္တက္ေတာ့ဗဟုသုတဆိုတာလဲမျပညိ့္၀ၾကပါဘူး။ႀကိဳးစားဖို
အခြင့္အေရးေတြလဲမရိွၾကပါဘူး။ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္းစား၀တ္ေနေရးအတြက္ရံုးကန္ရင္းဘ၀ကိုခက္ခက္ခဲခဲ
ေက်ာ္လႊားရင္ဆိုင္ေနၾကရပါတယ္။ India ဘယ္ေလာက္ဘဲတိုးတက္လာေနပါေစဆင္းရဲမြဲေတေနတဲ့က
ေလးေတြအမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္။တရုတ္မွာလဲထိုနည္း၄င္းဘဲ။ေနာင္မၾကာေတာ့မယ့္အခ်ိန္ မွာ ၾ ကီးျပင္း
လာေတာ့မယ့္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ရင္ဆိုင္စရာအခက္အခဲေတြကတေန႕ထက္တေန႔ပိို လာ ာေနပါတယ္
သူတို႕လိုကေလးေတြအတြက္လဲစိတ္မေအးရသလို၊တိုင္းျပည္အတြက္ေရာအနာဂါတ္မွာမလွမပျဖစ္ေနမွာပါ။ခုခ်ိန္မွာကတည္းကျပင္ဆင္သင့္တာေဆာင္ရြက္သင့္တာေတြေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္သင့္ပါၿပီ။ထိုင္းမွာ
ေတာ့ေက်ာင္းသားတေယာက္လက္စြဲကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးစီမံကိန္းကိုလုပ္ေနပါတယ္။လုပ္ေန ေေပမယ့္လဲအ
ေျခခံလူတန္းစား၊ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ႕ေနာက္က်ေနတဲ့ေက်းလက္အစြန္အဖ်ားေတြကိုပစ္မွတ္ထားပါတယ္။အမွန္က
ေတာ့ေမ်ာက္လက္ထဲအံုးသီးေပးသလိုပါဘဲ၊အေျခခံက်တဲ့လိုအပ္ခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ေက်ာင္းေနရြယ္ေရာက္ကေလးတိုင္းေက်ာင္းတက္ေနႏိုင္ေရး၊မိဘမဲ့ကေလးမ်ားအတြက္ထိေရာက္မယ့္အကူအညီေပးမႈ႕၊ကေလးေတြအတြက္စိတ္ပိုင္း၊ရုတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအကာအကြယ္ေပးမႈႈ႕ေတြ၊က်န္းမာေရးက႑ေတြကိုျဖည့္စီးမေပး
ႏိုင္ေသးဘဲနည္းပညာရပ္ဆိုင္ရာေတြကိုခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားၿပီးပံ့ပိုးေပးဖို႕ရာလံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ေအာက္
ေျခအဖြဲ႕အစီးေတြရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြကႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ပညာေရးမူ၀ါ-ကိုေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ
ခ်ိဳ႕ယြင္းေစပါတယ္။ႏိုင္ငံတကာအလွဴရွင္ေတြကေထာက္ပံ့ေနေပမယ့္လဲအတိုင္းအတာတခုေလာက္မွာသာသြားစုေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ေထာက္ပ့ံေငြေတြကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီးႏိုင္ငံေရးဖိအားေပးမႈ႕ေတြလုပ္
ေဆာင္ျခင္း၊ေထာက္ပ့ံေငြေတြဟာအမွန္လိုအပ္တဲ့ေနရာမေရာက္ဘဲအလြဲသံုးစားမႈ႕ေတြေပၚ ေပါက္ေန
ျခင္းစတဲ့မျဖစ္သင့္တဲ့အျခအေနေတြေၾကာင့္အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးၿပီးကေလးေတြအတြက္အမ်ား ႀကီးနစ္နာ
ေစပါတယ္။ဘယ္ေနရာမွာေတာ့ကေလးေတြေက်ာင္းအပ္လို႕မရဘူး၊ဘယ္မွာေတာ့ျဖင့္ကေလးလုပ္သား
ေတြသံုးေနတယ္လို႕ေျပာေနမယ့္အစားလက္ေတြ႕မွာတက္ႏိုင္သေလာက္ကူညီၾကစမ္းပါလားလို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။သူမ်ားႏိုင္ငံကိုအားက်ေနရံုနဲ႔ေတာ့တိုင္းျပည္ႀကီးတိုးတက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ္စြမ္းသ
ေလာက္နဲ႕တိုင္းျပည္ကိုအႀကိဳးျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ယေန႔လူငယ္ေနာင္၀ယ္လူႀကီးဆိုသလိုကေလးေတြဟာအနာဂါတ္ရဲ႕အသီးအပြင့္ေတြပါ။သူတို႕တေတြကိုလစ္လွ်ဴရွဳထားရင္အနာဂါတ္ကိုေမ့ေလ်ာ့ေနတာနဲ႕အတူတူပါဘဲ။တူညီတဲ့ခံစားခ်က္ေတြရိွရင္ကေလးေတြနဲ႔အတူကမာႀကီးကို ေျပာင္းလဲၾကပါစို႕လား။အစားထိုးမရတဲ့အခ်ိန္ေတြထဲကအမ်ားအက်ိဳးအတြက္နဲနဲေလာက္ဖဲ့ ေပးးၾကည့္စမ္းပါ။စားလက္စကိတ္မုန႕္ကိုေၾကာင္ေလးေတြခ်ေၾကြးလိုက္ရရင္ခံစားရတဲပီတိ ထက္မနဲသင္ခံစားရလိမ့္မယ္။ကေလးတိုင္းကိုစာတက္ေစခ်င္တယ္၊ႏိုင္ငံေတာ္ကစာၾကည့္တိုက္ေတြေက်းလက္အထိဖြင့္ေပးေနတာေကာင္းပါတယ္။တခုရိွတာေရရွည္
တည္ျမဲေအာင္ထိန္းထားႏိုင္ဖို႕ကအေရးႀကီးတာေၾကာင့္ေစတနာထားေဆာင္ရြက္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။စာ
တက္မွစာဖတ္ႏိုင္မယ္၊စာဖတ္ႏိုင္မွဗဟုသုတတိုးပြားမယ္၊ဗဟုသုတရိွမွေ၀ဖန္ပိုင္းျခားစမ္းစစ္ ႏိုင္တဲ့အ
ရည္အျခင္းေတြရလာၿပီးလူတကိုယ္ျခင္းရဲ႕တိုးတက္ေအာင္ျမင္မႈ႕ကိုျဖစ္ေစမွာပါ။လူတိုင္းညာ ဥဏ္အေမ်ာ္
အျမင္နဲ႕ျပည္႕စံုၿပီးသာယာတဲ့တိုင္းျပည္ႏိုင္ငျံဖစ္ထြန္းလာမွာမလြဲဧကန္ပါဘဲ။