နယ္စပ္ပညာေရးခရီး(၂)

ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ကေလးေတြအတြက္ ပညာေရးေကာ္မတီအေၾကာင္းနဲ႕ မဲေဆာက္အနီး၀န္းက်င္က ေက်ာင္းေလးေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ဒီတပတ္ တင္ျပမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကေလးေတြ အတြက္ ပညာေရး ေကာ္မတီကို ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က စတင္ၿပီး ထိုင္း ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား ကေလးမ်ား ပညာေရး ေကာ္မတီဆိုၿပီး ဖြဲ႕စည္းခဲ့တာပါ။ ဥကၠဌအျဖစ္ မဲေဆာက္မွာ ရွိတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္း တေက်ာင္းျဖစ္တဲ့ ဆာသူးေလ ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္သူ ေနာ္ေဖာရယ္က တာ၀န္ယူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သူကေတာ့ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ကေလးေတြအေနနဲ႕ ထုိင္းႏိုင္ငံ အျခားေဒသက ေက်ာင္းေတြနဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတန္း တေျပးညီတည္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြား မယ္။ ေနာက္ အဲဒီကေလးေတြ ရဲ႕ ပညာေရးကို ထိုင္းအစိုးရက တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳေအာင္၊ အထက္တန္းလြန္ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာသင္ေကာလိပ္ ကိုလည္း တုိးခ်ဲ႕ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႕ ဆႏၵရွိတယ္လို႕ တရား၀င္ ေျပာၾကားထားပါတယ္။

သူတို႕ေလးေတြအားလံုး ပညာကို လိုခ်င္တက္မက္သူေလးေတြပါ

မဲေဆာက္မွာ အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ထုတ္ျပန္တဲ့ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ စာရင္းဇယားအရ (မယ္လမ၊ ဖို႕ဖရာ့ စတဲ့ မဲေဆာက္အနီးအနားက နယ္ေတြအပါအ၀င္) ေက်ာင္းေပါင္း ၇၅ ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းသားေပါင္း ၇၇၇၄ ဦး ၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမ ဦးေရ ၃၇၂ ဦးထိ တိုးျမင့္ မ်ားျပားလာခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားဦးေရ မ်ားျပားလာတာနဲ႕အတူ အခ်ိဳးက် တိုးပြားလာတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ရင္ေသြးငယ္ေလး ေတြရဲ႕ပညာေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ပိုမိုျဖည့္ဆည္းဖို႕ လိုအပ္လာပါတယ္။ဒီကေလးေတြ ကို ဒီလိုမွ ပညာသင္ၾကား မေပးျဖစ္ခဲ့ရင္ ကေလးေတြဟာ မူးယစ္ေဆး ကုန္ကူးမႈ ေတြမွာ အသံုးခ်ခံရတတ္တယ္၊ ေနာက္တခါ လူကုန္ကူးမႈ၊ ကေလးျပည့္တန္ဆာ အျဖစ္သြတ္သြင္းခံရမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ရပါလိမ့္မယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ကေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းႏိုင္ဖို႕ အတြက္ ပညာေရးေကာ္မတီ ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ရတဲ့ အျပင္ အခုဆိုရင္ ေရႊ႔ေျပာင္းေက်ာင္းမ်ားရဲ႕ ဆရာမ်ား သမဂၢကိုလည္း ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က ေအာင္ျမင္စြာ ဖြဲ႕စည္း ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။

ဒီေကာ္မတီေတြက အေထာက္အပံ့မရွိတဲ့ ေက်ာင္းေတြအတြက္ အလႈရွင္ရေအာင္ ၊ ေနာက္ သူနဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ ထားတဲ့ ေစတနာရွင္ေတြနဲ႕ အတူ စာရင္းသြင္းၿပီးသား ေက်ာင္းေလးေတြ အတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္လစာ၊ ေက်ာင္းအတြက္ အသံုးစရိတ္ စသည္ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ရ ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေလးေတြက မဲေဆာက္ေရာက္မွ ေက်ာင္းေနဖူးၾကတာေတြပါ
ကေလးေတြ ေက်ာင္းတက္တဲ့အခါ အိမ္နားနီးေက်ာင္းမွာ တက္ျဖစ္တာမ်ားေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ ကေလးေတြက အထက္တန္း ေက်ာင္းမွာ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းႀကိဳကားခ တတ္နိုင္တဲ့ မိဘေတြ က ေက်ာင္းနည္းနည္း ေကာင္းတဲ့ေက်ာင္းမွ ထားၾကတဲ့အခါ မနက္ ၉ နာရီ တက္ရမယ္ ့ ေက်ာင္း ကို ေက်ာင္းကားမလံုေလာက္လို႕ မနက္ ၇နာရီ ၁၅ ေလာက္ကတည္းက ထမင္းဘူးနဲ႕ သြားရတာ၊ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ၃ နာရီေပမယ့္ ညေန ၅ နာရီထိ ပို႕လိုက္ ႀကိဳလိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းကားကို ေက်ာင္းမွာ ေစာင့္ေနရတာ စသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ ၾကပါတယ္။

မိဘေတြက အလုပ္သမားလက္မွတ္ မရွိၾကတဲ့အခါ၊ တခ်ိဳ႕ အေဖကရွိ အေမကမရွိ ျဖစ္ၾကတာမို႕ ထုိင္းရဲေတြ ၊ ထိုင္းလူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ေတြ ဖမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ကေလးေတြပါ မိဘနဲ႕ အတူ ေတာထဲ ေတာင္ထဲ ေရွာင္ပုန္းေျပးေနရေတာ့ ေက်ာင္းပ်က္ ၾကျပန္ပါေရာ။ တခါတေလက်ျပန္ေတာ့ မဲေဆာက္မွာ ေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္ေတြ ပလပ္စတစ္ေကာက္ေနတာ၊ အမိႈက္လွည္းေလးတြန္းလို႕ လမ္းေဘးက အမိႈက္ပံုးေတြကို မႊေနတာ ျမင္ရတဲ့အခါမွာ သူတို႕ ဘာ့ေၾကာင့္ ေက်ာင္းမတက္ၾကတာလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းက ပါးစပ္ဖ်ားကို အျမန္ေရာက္ ေပမယ့္ မေမးမိေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘရိတ္အုပ္လုိက္ရပါတယ္၊ ေက်ာင္းတက္ႏုိင္ဖို႕က အေျခအေနေတြ အားလံုးေပးပါမွ ဆုိတဲ့ ဘ၀ေတြမဟုတ္လား။

အခုရက္ေတြမွာေတာ့ မဲေဆာက္မွာ အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိတဲ့သူေတြကို ပိုက္စိတ္တိုက္ ဖမ္းဆီးေနၿပီး မိတာနဲ႕ ေထာင္ ၁၂ ရက္ခ် ၊ ေနာက္ လြတ္ရက္မွာ တဖက္ကမ္း ျမ၀တီကို ျပန္ပို႕နဲ႕ မို႕ လူႀကီးေတြ ေျပးေနရသလို ကေလးေတြလည္း လိုက္ပါေျပးေနရတာမို႕ တခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းေသး ေသးေလးေတြေတာင္ ပိတ္ထားတာရွိပါတယ္။
ဒီလိုေက်ာင္းမ်ိဳးေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္
လက္ရွိအေျခအေနေတြအရမွာေတာ့ နယ္ေျမေဒသမွာရွိတဲ့ လက္နက္ကို္င္တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ႕ ပဋိပကၡအေပၚ အေျခတည္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ မတည္ၿငိမ္မႈေတြကို အေၾကာင္းျပလို႕ လံုျခံဳေရး အတြက္ဆိုကာ အခ်ိဳ႕နယ္ေျမေတြက အိမ္ေတြကို ေျပာင္းေရႊ႕ခုိင္းတာ၊ ဖ်က္သိမ္းခိုင္း တာေတြ လုပ္လာတဲ့အျပင္ ဆရာဆရာမလုပ္ေနသူေတြကိုလည္း အလုပ္သမား လက္မွတ္မရွိတဲ့ အတြက္ ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးျခင္း ေတြ လုပ္လာတာကို ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းအခ်ိဳ႕ ဆက္မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ႀကံဳေတြ႕ ေနရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ျဖစ္သလိုအေျခအေနေတြထဲကပဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကဆဲပါ၊

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမယ္။