IT in Education

စကၤာပူႏုိင္ငံရဲ႕ မူလတန္း၊ အလယ္တန္းေတြမွာ ကေလးေတြကို ကြန္ပ်ဴတာမသုံးရင္ မျဖစ္ေအာင္ကို သင္႐ုိးၫႊန္းတန္းေတြကို ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။ Primary 1 စတတ္တဲ့ ၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ေတာင္ ကေလး Software ေလးေတြသုံးၿပီး သူတို႔ အတြက္ လုပ္တဲ့ Junior Olympic Day အတြက္ ဖိတ္စာကတ္ေလးေတြကုိ ကိုယ္တိုင္လုပ္ၾကရပါတယ္။ Primary 2 အ႐ြယ္တြင္ Report ေလးေတြကို MS Word ႏွင့္ ေရးတတ္ေအာင္ သင္ေပးေနၿပီ။ Primary 3 အ႐ြယ္တြင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ Presentation လုပ္ႏုိင္ဘုိ႔ Power Point ကို သင္ၾကားေပးသည္။ Primary 4 အ႐ြယ္တြင္ သခ်ာၤဘာသာရပ္အတြက္ Excel Formula ႏွင့္ Charts ကိုသင္ၾကားေပးေနသည္။ Primary 5 အ႐ြယ္တြင္ ကေလးေတြရဲ႕ Learning Journey ေတြ၊ Project ေတြအတြက္ အခ်င္းခ်င္း share လုပ္ႏုိင္ဘုိ႔၊ Newsletter ေတြထုက္ႏိုင္ဘုိ႔ MS Publisher ႏွင့္ E-Portfolio ေတြကို သင္ၾကားေပးသည္။ Primary 6 အ႐ြယ္တြင္ Video Editing ႏွင့္ Blogging ကို ကၽြမ္းက်င္ေနၾကၿပီ။ အသက္ ၁၂ ႏွစ္၊ ၁၃ ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ IT ကို ေက်ာင္းသင္ခန္းစာမ်ားႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ေပါင္းစပ္တတ္ေျမာက္ၾကၿပီ။

အဓိက အခ်က္မွာ ကေလးမ်ားကို မသင္ၾကားမီ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာမမ်ားကို ဦးဆုံး သင္ၾကားေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထုိမွသာ ကေလးမ်ားသည္ နည္းပညာဆိုင္ရာ အခက္အခဲမ်ားအတြက္ ေက်ာင္း႐ွိ IT Department သုိ႔ခဏခဏ လာစရာမလုိ၊ မိမိအတန္းတြင္း႐ွိ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ပင္ အတန္းပိုင္ဆရာမ၏ အကူအညီျဖင့္ ေျဖ႐ွင္းႏုိင္ၾကသည္။

မိမိတို႔ႏုိင္ငံတြင္လည္း Multi-Media Classroom မ်ား ေက်ာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ႐ွိေနေပသည္။ သို႔ေသာ္ ကေလးမ်ား ကြန္ပ်ဴတာ ကိုင္ဘုိ႔ ေ၀းစြ၊ ဆရာ၊ဆရာမ်ားပင္ အခ်ိန္တိုင္းသုံးစြဲႏုိင္ၾကသည္ မဟုတ္ေပ။ ကြန္ပ်ဴတာ အသုံးျပဳခ်င္ေသာ စိတ္ကို ျမင့္မားလြန္းေသာ ပစၥည္းတန္ဘိုးက ေျခာက္လွန္႔ေနသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ကြန္ပ်ဴတာသုံးၿပီး ျပဳလုပ္ရန္ ကိစၥရပ္မ်ား နည္းပါးသည္ဟု ထင္ေနေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ေပမည္။

ဤႏုိင္ငံတြင္မူ ပညာေရးေလာကကို အထူးေထာက္ပံ႔ထားသည္။ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ားသည္ လုပ္သက္အလုိက္ IT ႏွင့္ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ၀ယ္ယူခြင့္႐ွိသည္။ ေဒၚလာ ၇၀၀၊ ၈၀၀ မွအစ မိမိ၀ယ္ယူေသာ ပစၥည္း၏တန္ဘုိးကို MOE (Ministry of Education) တြင္ ေငြျပန္ထုတ္ယူႏုိင္ၾကသည္။ ဆရာမ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ Laptop တစ္လုံးစီေပးထားၿပီး Staff Room မ်ားတြင္ Printer မ်ဳိးစံုတပ္ဆင္ေပးထားသည္။အစစအရာရာ တုိးတက္ေခတ္မီေအာင္ ျဖည့္စည္းေပးထားေသာ ဤႏုိင္ငံမ်ဴိးတြင္ပင္ Scan မကူးတတ္ေသာ ဆရာမမ်ား၊ CD Copy မလုပ္တတ္ေသာ၊ Printing Error မ်ားမေျဖ႐ွင္းတတ္ေသာ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ားစြာ ႐ွိေနေပေသးရာ မိမိႏိုင္ငံ သည္လည္း အခြင့္အေရးရသည္ႏွင့္ အမွီလိုက္ႏုိင္ေသးသည္ဟု အားတက္မိသည္။

သို႔ေသာ္ ဘာသာရပ္တုိင္း အလြတ္က်က္ရေသာ ပညာေရး စနစ္ကိုေတာ့ တြန္းလွန္သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ ္ “အနံ႔႐ွိေသာပန္းကေလးမ်ားမွာ ႏွင္းဆီ၊ စံပယ္၊ဇီဇ၀ါ” ဟု သင္႐ုိးျပဌာန္းထားသည္ ဆိုပါစုိ႔။ စာေမးပဲြတြင္ စံပယ္၊ႏွင္းဆီ၊ဇီဇ၀ါ ဟု ေ႐ွ႕ေနာက္လြဲလွ်င္ အမွတ္မရေတာ့ေပ။ မိမိကိုယ္တုိင္ ႀကံဳဘူးသည့္ သင္ၾကားနည္း တစ္ခုမွာ ၏၊သည္ မေ႐ြး တစ္လုံးမက်န္ က်က္မွတ္ရသည္ အျပင္ ကေလးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ အတန္းေ႐ွ႕ထြက္၍ ေက်ာက္သင္ပုန္းတြင္ ေရးၾကရသည္။ ေရးနည္းမွာ ဆရာမ က တစ္ေယာက္ ၃ လုံးဟုဆိုလွ်င္ ပထမကေလးက က်က္မွတ္ထားေသာ စာပုဒ္၏ ပထမ ၃ လုံးကို သာေရးရသည္။ “ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အာ႐ွတို္က္တြင္ တည္႐ွိသည္” ဟူေသာစာေၾကာင္းဆုိလွ်င္ ပထမကေလးက “ျမန္မာႏိုင္” ဟုေရးသြားၿပီး ဒုတိယ ကေလးက “ငံသည္အာ”၊ တတိယ ကေလးက “`႐ွတိုက္တြင္” စသည္ျဖင့္ ပထ၀ီ၀င္ဘာသာ၏ သင္႐ုိးၫႊန္းတန္းတစ္ခုလုံးကို က်က္မွတ္ခဲ့ရဘူးသည္။ ပထ၀ီေတာ္ဘို႔ေ၀းစြ အ႐ုိက္ခံရမွာ ေၾကာက္သည့္စိတ္ျဖင့္ က်က္မွတ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ဘာသာရပ္ကို အလိုလိုေၾကာက္လန္႔သြားခဲ့ဘူးသည္။ ကေလးငယ္ေလးမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေပးရာတြင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ သူတို႔၏ ေတြးေခၚစဥ္းစားႏိုင္စြမ္းကို ဖြင့္ေပးသင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။

ဗဟုသုတႏွင့္ အေတြးအေခၚကို တံခါးပိတ္ထားေသာ ပညာေရးစနစ္မ်ဳိးတြင္ IT သည္ အပိုပင္ျဖစ္သည္။ ဒါပဲက်က္၊ ဒါပဲေျဖ ဆုိလွ်င္ မည္သည့္အတြက္ IT ကေပးေသာ ဗဟုသုတကို အသုံးခ်မည္နည္း။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒါပဲက်က္၊ ဒါပဲေျဖ ဆိုလွ်င္ ဘ၀ ကလည္း ဒါပဲ ႏွင့္ပင္ၿပီးသြားပါလိမ့္မည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အာဏာ႐ွင္ဆန္ေသာ ပညာေရးစနစ္ျဖင့္ ကေလးငယ္တုိ႔၏ ႏုနယ္ေသာႏွလုံးသားႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးစျပဳလာေသာ စူးစမ္းႏုိင္အားကို မ႐ုိက္ခ်ဳိးသင့္ေပ။

သူမ်ားႏုိင္ငံတြင္ အနံ႔႐ွိေသာပန္းကို ႏွင္းဆီ၊ စံပယ္၊ ဇီဇ၀ါ ဟု သင္ၾကားေပးၿပီးလွ်င္ တျခား ဘာပန္းေတြ ႐ွိေသးသလဲဆိုတာ သူတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ႐ွာေဖြခုိင္းလုိက္သည္။ အနံ႔ မ႐ွိေသာ ပန္းေတြက ဘာေတြလဲ၊ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အနံ႔ မ႐ွိရသလဲ စသည္ျဖင့္ Internet တြင္ Research လုပ္ေနၾကၿပီ။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ မိမိႏုိင္ငံက ကေလးက ပန္းအမည္မ်ား အစဥ္အတုိင္းျဖစ္ေအာင္ က်က္မွတ္ေနရလွ်င္ မည္သုိ႔ အမွီလုိက္ပါေတာ့မည္နည္း။

ဥယ်ာဥ္တစ္ခုတြင္ ပန္းပင္ကေလးမ်ား လန္းဆန္း႐ွင္သန္ေနေရးသည္ ေခတ္မီေျမၾသဇာမ်ား ထည့္ေပးေန႐ုံျဖင့္ မလုံေလာက္။ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ားကိုယ္တုိင္က ေခတ္မီေသာအေတြးအေခၚႏွင့္ မိမိတို႔၏အလုပ္ကို ျမတ္ႏုိး၍ စိတ္ခ်မ္းသာဘ၀ကို ပိုင္ဆုိင္ဘုိ႔လည္း လုိအပ္ေနေသးသည္မဟုတ္ပါလား။