ရန္ပံုေငြကိစၥ

ဒီကိစၥကို ကြ်န္မစဥ္းစားေနမိတာ ၾကာပါျပီ ။ ကြ်န္မတို့ဗမာလူမိ်ဳးေတြဟာ လွဴခ်င္ ကူညီခ်င္ၾကတယ္ ။ စကၤာပူမွာဆိုလည္း ဘာအေရးျဖစ္ျဖစ္ တေယာက္ေယာက္က အလွဴေကာက္တယ္ဆိုရင္ တျခားဗမာေတြကလည္း တတ္နိုင္သမွ်၀င္ပါၾကတာပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ခက္ေနတာ.. လွဴနိုင္တဲ့ပမာဏထက္ လွဴစရာေတြပိုမ်ားေနတယ္ ။ ကြ်န္မတို့ နိုင္ငံမွာ ကေလးေတြ မိဘမဲ့ျဖစ္ေနတယ္.. စာမသင္နိုင္ဘူး.. တခ်ိဳ့ဆင္းရဲေနသူေတြ လူေနမႈအဆင့္အတန္း အရမ္းခ်ိဳ့တဲ့စြာ ေနရတယ္.. ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ဘုရားေတြ သာသနာ့ေရးအတြက္လည္း လွဴခ်င္ေသးတယ္.. တျခား ကိစၥေတြ ေပၚလာတိုင္းလဲ လွဴခ်င္တယ္ ။ ဒီေတာ့ လွဴစရာေတြမ်ားတယ္ ။ လူေတြက regular donation ထက္ ၊ ad-hoc donation ေတြပဲ လွဴနိုင္ၾကေတာ့တယ္ ။

ကြ်န္မအျမင္မွာေတာ့ အခမဲ့သင္ၾကားေပးေနတဲ့ေက်ာင္းေတြ ျဖစ္ေျမာက္ဖို့ဆိုတာ အနည္းဆံုး regular donor အဖြဲ ့တဖြဲ ့ရွိသင့္တယ္ ။ ရန္ပံုေငြမရွိရင္လည္း လည္ပတ္မရတဲ့ သူတို့အေျခအေနမွာ ၊ ျဖစ္ခ်င္တာေတြထက္ ျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္နိုင္တာကိုပဲ ဦးစားေပးေနရတယ္ ။ ေရွ့တိုးဖို့ထက္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခ်င္ဆုတ္ေနရမယ္ ။ ရန္ပံုေငြမေလာက္တဲ့အခါ ဆရာမေတြ လစာမေပးနိုင္ ၊ လက္ခံထားျပီးသားကေလးေတြကို ေထာက္ပံ့ခ်င္သေလာက္ မေထာက္ပံ့နိုင္တာေတြ ျဖစ္လာနိုင္တယ္ ။

ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို့ နိုင္ငံအသီးသီးက ဗမာေတြအေနနဲ့ ဘေလာဂါ့ေတြရဲ့ရန္ပံုေငြလိုမိ်ဳး ေကာက္ခံျပီး (be it regular or ad-hoc basic) ၊ ေက်ာင္းအသီးသီးကို regular donor အေနနဲ့ ျပန္ခြဲေ၀လွဴဒါန္းခ်င္တယ္ ။ ဒီလိုလုပ္နိုင္ဖို့ ဘေလာဂါ့ေတြထဲက အမာခံ လွဴဒါန္းသူတခ်ိဳ့ ၊ ဒိုင္ခံ လုပ္ေဆာင္ေပးသူတို့ လိုပါတယ္ ။ ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ကလည္း အမာခံတေယာက္အေနနဲ့ လုပ္ဖို့ ဆံုးျဖတ္ျပီးသားပါ ။

ကြ်န္မတို့ အဲဒီကိစၥေလး ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္လား ။ အားလံုးရဲ့အျမင္ေလးေတြကို သိပါရေစ ။