Saturday, September 11, 2010

ပံုမွန္ ကေလး၊ ပံုမွန္ ဆရာ

သိန္းႏိုင္

“စာသင္ခန္းအတြင္းမွာ “ပံုမွန္” ကေလးေတြရွိေနျခင္းဟာ အေရးၾကီးသလို သင္ခန္းစာအစီအစဥ္ေတြ ေရးဆြဲျပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စာသင္ခန္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖန္တီး ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ “ပံုမွန္”ဆရာမ်ားဟာလည္း အေရးၾကီးတာကို သတိျပဳသင့္ပါတယ္။”


အျငိမ္မေနဘဲ အျမဲတမ္း တက္ၾကြ လႈပ္ရွား ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးကို “အေဆာ့သန္သူ” “ ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ ေဆာ့သူ” “ဂဏႇာမျငိမ္သူ” ရယ္လို႔ လူၾကီးေတြက အလြယ္တကူ ကင္ပြန္းတပ္ ေခၚေ၀ၚေလ့ရွိၾကေပမယ့္ ငယ္ရြယ္တဲ့ ကေလးအမ်ားစု အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ပံုမွန္အေျခအေနဘဲျဖစ္တယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက ဆိုပါတယ္။ “ပံုမွန္ျဖစ္ျခင္း” ႏွင့္ “ပံုမွန္မဟုတ္ျခင္း” ဆိုိတဲ့စကားရပ္ေတြရဲ႕ ကြာဟခ်က္ကို ပညာေရး စိတ္ပညာရွင္ေတြကလည္း မၾကာခဏ ဆိုသလို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရာမွာ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ႏိုင္လွပါတယ္။ အျခားသူတပါးရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို အျမင္ က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ ဆံုးျဖတ္တတ္ေလ့ရွိၾကတာပါ။

ကေလးအမ်ားစုကေတာ့ တက္ၾကြျပီး အျငိမ္မေနလိုၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခန္႔မွန္းရခက္ျပီး ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အျပဳအမူ ေတြကို ျပဳမူတတ္ၾကျပန္ပါတယ္။ လက္မခံႏိုင္စရာရယ္လို႔လည္း အျမဲတမ္း မရႈျမင္သင့္ပါဘူး။

တသီးပုဂၢ သေဘာေဆာင္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ရွိတဲ့အတြက္ စာသင္ခန္းအတြင္း အျပဳအမူေတြကို တိတိက်က် သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မ်ဳိးတူစုစည္း တင္ျပဖို႔ဆိုတာ အေတာ္မလြယ္တဲ့အရာပါ။ အသင့္ေတာ္ဆံုး ေလ့လာ ႏိုင္တာ ကေတာ့ ဆက္စပ္ေနတဲ့ မ်ဥ္းေျဖာင့္ပံုစံနဲ႔သာ အျပဳအမူ ပံုသဏၭာန္ေတြကို တင္ျပ ေဆြးေႏြးႏိုင္တာပါ။

ပံုမွန္ကေလးႏွင့္ ပံုမွန္မဟုတ္ေသာ ကေလးဆိုတာ

စာသင္ခန္းအတြင္း စာသင္ၾကားျခင္းႏွင့္ သင္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္တြင္ ပံုမွန္ အျပဳအမူကို ေအာင္ျမင္တဲ့ သင္ၾကားျခင္းႏွင့္ သင္ယူျခင္းျဖစ္ေျမာက္ေစမႈအရ တုန္႔ျပန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားနဲ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္အရဆိုရင္ ပံုမွန္ျဖစ္ျခင္းဆိုတာ ေက်ာင္းသားမ်ားသာမကဘဲ ဆရာႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္ေနတယ္။ (ထိေရာက္တဲ့ ေလ့လာသင္ယူမႈ အျမင့္မားဆံုးရရွိေစဖို႔) စာသင္ခန္းအတြင္းမွာ “ပံုမွန္” ကေလးေတြရွိေနျခင္းဟာ အေရးၾကီးသလို သင္ခန္းစာအစီအစဥ္ေတြ ေရးဆြဲျပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စာသင္ခန္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖန္တီး ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ “ပံုမွန္”ဆရာမ်ားဟာလည္း
အေရးၾကီးတာကို သတိျပဳသင့္ပါတယ္။

အျပဳအမူပိုင္းမွာ ပံုစံေျပာင္းလဲ လုပ္ေဆာင္ေစျခင္းဆိုင္ရာ behavior modification ေလ့လာမႈ စာတမ္း ေတြဟာ ေက်ာင္းသားရဲ႕ အျပဳအမူကို အဓိအားျဖင့္ ေလ့လာထားေပမဲ့ စာသင္ခန္းအတြင္း စံလြဲေနတဲ့ အျပဳအမူေတြကို ေလ့လာမႈမ်ားေတာ့ မရွိသေလာက္ ရွားပါးလွပါတယ္။

ဆရာအတတ္ပညာေရး နည္းျပတစ္ဦးအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေက်ာင္းဆရာဆရာမေလာင္း သင္တန္းသူ သင္တန္း သားေတြကို မိမိကိုယ္ကို ျပန္လွန္စစ္ေဆးျခင္းအတြက္ အခ်ိန္ယူလုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ကို မၾကာခဏ တုိက္တြန္း ရေလ့ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ စိတ္ခံစားမႈဆိုင္ရာ မလံုျခံဳေစတဲ့ အေျခအေနေတြ အပါအ၀င္ ပုဂၢလ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ေလ့လာေတြ႔ရွိမႈေတြ အရဆိုရင္ေတာ့ မိမိရဲ႕ အတြင္းပုဂၢလ ပဋိပကၡေတြကို တည္ျငိမ္စြာနဲ႔ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ အေျခအေနေကာင္းရရွိသူ ဆရာအေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားကို ပိုျပီး ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံႏုိင္ တယ္။ အျမင္က်ယ္က်ယ္ ထားတတ္တယ္။ ေက်ာင္းသားရဲ႕ အျပဳအမူကို စီမံတဲ့ေနရာမွာလည္း ျပင္းထန္ျပီး မလိုလားအပ္တဲ့ အျပစ္ေပး အေရးယူမႈေတြ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ အျပဳအမူပိုင္းဆိုင္ရာ စံလြဲေနတဲ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားကိုလည္း ဆရာက်င့္၀တ္အရ လိုက္နာေစာင့္ထိန္းမႈေတြ၊ သင့္ေတာ္တဲ့ အျပဳအမူ ျပင္ဆင္ေပးမႈ ေတြကို စီမံႏိုင္တယ္။ အဲဒီအေျခအေနနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လည္းရွိတတ္ပါတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈ ဆိုင္ရာ မလံုျခံဳမႈေတြက ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ သင္ၾကားေရးဟာ ပံုမွန္မျဖစ္ဘူးလို႔ ဆိုရပါမယ္။

အဲဒီလိုပါဘဲ။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အျပဳအမူ စံလြဲေနျခင္းဟာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ မျပည့္၀ျခင္းမွ တဆင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက ျမစ္ဖ်ားခံလာတာပါ။ အုပ္စုတြင္းမွ က်ဥ္ဖယ္ခံထားရျခင္း၊ ေက်ာင္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိျခင္းနဲ႔ ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေပ်ာက္ဆံုးေနရျခင္းေတြဟာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြကို အိမ္မွာ၊ ေက်ာင္းမွာ၊ စာသင္ခန္းအတြင္းမွာ စံလြဲေနတဲ့ အျပဳအမူေတြကို ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ဖို႔ တြန္းအားေပးေနတဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ အႏုတ္လကၡဏာ ေဆာင္တဲ့ အျမင္သေဘာထားေတြ (လူအဖြဲ႔စည္းနဲ႔ ကင္းကြာလာရျခင္း) နဲ႔ သီးျခားလုပ္ေဆာင္တတ္ျခင္း (ဖ်က္ဆီးလိုစိတ္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္လိုစိတ္) အျပဳအမူေတြကို ျပဳမူလာၾကတာပါ။

ေနာက္ဆက္တြဲ အခ်က္တစ္ခ်က္

အျပဳအမူဆိုင္ရာ တည္ျငိမ္မႈမရွိျခင္း၊ ေျပာင္းလဲလြယ္ျခင္းဟာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတယ္ ဆိုတာကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ စံလြဲေနတယ္ရယ္လို႔ ဆိုရမယ့္ အျပဳအမူအားလံုးဟာလည္း လက္မခံသင့္ဘူးရယ္ လို႔ေတာ့ ေျပာလို႔ မရျပန္ပါဘူး။

စံလြဲေနတဲ့ အျပဳအမူေတြက ဘာေတြလဲ။ ဘယ္လိုအေျခအေနဆိုရင္ အထူး သတိထားသင့္သလဲ။ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း (ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား---ရြယ္တူ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား) မတူညီတဲ့ အျပဳ အမူေတြ (ဥပမာ - နံရံေတြေပၚမွာ အရုပ္ေတြ၊ စာေတြ၊ ေဆးေတြ ေရးျခစ္ျခင္း၊ အျခား ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြကို ထိုးၾကိတ္ျခင္း၊ သင္ခန္းစာကို အေလးမထား၊ အာရံုမစိုက္ျခင္း) စတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဆရာ-- ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား ဆက္ဆံေရးမွာေတာ့ (ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အာရံုစိုက္မႈရရွိေအာင္ ငယ္သံ ပါေအာင္ ေအာ္ျခင္း၊ ကေလးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို က်ဆင္း ေစေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္တဲ့၊ ခါးသီးတဲ့ အျပစ္ေပး အေရးယူျခင္း၊ အျခားေသာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ အျမင္မွာ အထင္မွားေစေလာက္တဲ့ ဆရာ-တပည့္ ဆက္ဆံေရး) စတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ စာသင္ခန္းနဲ႔ ေက်ာင္းေတြမွာ ဒီလိုအျပဳအမူေတြ ထပ္တလဲလဲ ျဖစ္ေနမယ္ ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ စာသင္ၾကားျခင္းနဲ႔ စာသင္ယူျခင္းအတြက္ အခက္အခဲရွိေနပါျပီ။

ဆရာဆရာမဟာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အာရံုစူးစိုက္မႈရရွိေအာင္လို႔ ငယ္သံပါေအာင္ ဟစ္ေအာ္ ရတဲ့အခါမွာ ကေလးေတြရဲ႕ ေလးစားမႈနဲ႔ ယံုၾကည္မႈကို ဆံုးရံႈးရေတာ့မယ္။ စာသင္ခန္းဟာ ပိုျပီးေတာ့သာ ဆူညံလာမယ္၊ စာသင္ၾကားျခင္း အရည္အေသြးကို ထိခိုက္လာေတာ့မယ္။ အျခားတဖက္မွာလည္း စာသင္ၾကားျခင္းကို အာရံုမစိုက္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားကေတာ့ စာေမးပြဲေတြမွာ အဆင္မေျပ ျဖစ္ရေတာ့တယ္။

စံလြဲေနတဲ့ အျပဳအမူေတြဟာ စာသင္ခန္းတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ (ဆရာနဲ႔ ေက်ာင္းသားအားလံုး) သူေတြရဲ႕ လံုျခံဳမႈကို ျခိမ္းေျခာက္ျခင္းဘဲျဖစ္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ အျခားကေလးေတြကို ထိုးၾကိတ္တတ္တဲ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားဟာ ျပင္းထန္တဲ့ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရေစႏုိင္မယ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း (ျပဳမူ၊ ေျပာဆို) အေရးယူတတ္တဲ့ ဆရာက်ျပန္ေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕ ရုပ္ပုိင္း၊ စိတ္ပိုင္း ဒဏ္ရာကိုျဖစ္ေစတယ္။ ဒီလုိအျပဳအမူေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြဟာ စာသင္ၾကားေပးရန္ စိတ္ေစတနာႏွင့္ စာသင္ယူလိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵတို႔ အေပၚ မ်ားစြာ ထိခိုက္တယ္ဆိုတာပါ။

ေနာက္ထပ္အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ စံလြဲေနတဲ့အျပဳအမူေတြကို ေလ့လာရာမွာ မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ေနာက္ခံ အေျခအေနေတြက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အျပဳအမူေတြ ဟုတ္၊ မဟုတ္ဆိုတာကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစား ရပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ အာရွတိုက္က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ ယဥ္ေက်းမႈအရ ဆရာဆရာမမ်ားနဲ႔ စကားေျပာတဲ့ အခါမွာ မ်က္လံုးခ်င္း တည့္တည့္ၾကည့္ျပီး ေျပာဆိုေလ့မရွိၾကပါဘူး။ မ်က္လံုးခ်င္း တည့္တည့္ၾကည့္ျပီး စကားမေျပာ တာဟာ ယဥ္ေက်းမႈအရ၊ အျပဳအမူအရ စံလြဲေနတယ္ရယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ပါ။

သိန္းႏိုင္

0 comments:

 

© 2007 IngridGrey By Arephyz