စာသင္ေက်ာင္းက ကယ္ႏိုင္ပါ့မလား - ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ စံတန္ဖိုးေတြ ျမွင့္တင္ျခင္း

သိန္းႏုိင္

ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား စဥ္းစားေတြးေခၚျခင္းကဲ့သို႔ပင္ ဘ၀ႏွင့္ တသားတည္း ရွိေစရန္ ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ စံတန္ဖိုးမ်ားႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ ၾကံဳေတြ႔ႏုိင္ခြင့္မ်ား ရရွိေစသင့္ ပါသည္။

လူမႈ အဖြဲ႔အစည္းငယ္ တစ္ခုအေနျဖင့္ သတ္မွတ္ႏိုင္သည့္ စာသင္ေက်ာင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားစြာထဲမွ အဓိက တစ္ခုမွာ လူသား စံတန္ဖိုးမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္း သင္ၾကားေပးရန္ျဖစ္ပါ၏။ ေကာင္းမြန္ေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားမွာ ရပ္ရြာ၊ လူအဖြဲ႔အစည္း၏ စည္ပင္ သာယာျခင္း၊ စည္းလံုး ညီညြတ္ျခင္းႏွင့္ မွီတင္းေနထုိင္ၾကသူ ျပည္သူမ်ားအၾကား သဟဇာတျဖစ္ျခင္းတို႔အတြက္ ေသာ့ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။

မ်ဳိးဆက္မ်ားအတြက္ “ေကာင္းရာတု၍၊ ေကာင္းမႈျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ၾကိဳး၍၊ ေကာင္းက်ဳိးကုိယ္၌ တည္ေစမင္း၊” ဟူေသာ ေလာကသာရပ်ဳိ႕လာ အဆံုးအမအတိုင္း ယဥ္ေက်းမႈတြင္း တည္ရွိေနေသာ လိုလားအပ္သည့္ ေကာင္းျမတ္ ေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပရန္ ေက်ာင္းပညာေရးတြင္ တာ၀န္ရွိျပန္ပါသည္။ တစ္ဆက္ တည္းမွာပင္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ရပ္ရြာ၊ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းအတြင္း လက္ခံက်င့္သံုးေနသည့္ စံတန္ဖိုးမ်ားကို ေ၀ဘန္စစ္ေၾကာ တတ္ေစ ရန္၊ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္သင့္သည္တို႔ကို နားလည္ရန္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ လိုက္နာက်င့္သံုး သင့္သည္တုိ႔ကို သိျမင္ခံစား တတ္ေစရန္အတြက္လည္း စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္း ေဆြးေႏြးရအံုး မည္ျဖစ္ပါသည္။

စံတန္ဖိုးမ်ားအေပၚတြင္ အျမင္သေဘာထားမ်ားမွာ မတူညီဘဲ၊ ကြဲျပား ျခားနားႏုိင္ပါသည္။ အသက္အရြယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ဘာသာတရား၊ ႏိုင္ငံသား၊ လူမ်ဳိး၊ စသည့္အခ်က္မ်ား အေပၚတြင္ မူတည္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

စံတန္ဖိုးမ်ား မတူညီသည့္အတြက္ ေပၚေပါက္ေနသည့္ ျပႆနာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္သင့္ပါသည္။

လက္ရွိ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံတြင္းမွ ျပႆနာကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ဤအခ်က္ကို အထင္အရွား ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ ပါသည္။ အစၥလမ္ သာသာနာတြင္ မူဆလင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ အစၥလမ္သာသာနာ အထိမ္းအမွတ္ ေခါင္းေပါင္း ပ၀ါ၀တ္ရံုမ်ားကို ၀တ္ဆင္ၾကသည္။ ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ျပင္သစ္ပါလီမန္မွ ဤ၀တ္စံုတို႔ကို ၀တ္ဆင္ျခင္းအား တားျမစ္ေစသင့္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မူဆလင္ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္း၀တ္စံုျပည့္ ၀တ္ဆင္ျခင္းမွာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ၏ စံတန္ဖိုး မ်ား အေပၚတြင္ “လက္မခံ ႏုိင္ဖြယ္ရာ” စိန္ေခၚေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟု ရႈျမင္ သံုးသပ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ hijab ႏွင့္ tchador တို႔ကို “ေခါင္းေဆာင္း၀တ္စံုျပည့္” ဟူ၍ ေခၚဆိုႏုိင္မည္လား ဆိုသည္မွာ မေသခ်ာ ေသာ္ျငားလည္း burqa ႏွင့္ niqab တို႔မွာ “ေခါင္းေဆာင္း၀တ္စံုျပည့္” ပင္ျဖစ္သည္။ ၆ လတာ ၾကားနာစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး သည့္ေနာက္ ဥပေဒျပဳသူ ၃၂ ဦးပါ၀င္ ေသာ အဖြဲ႔မွ ဤတားျမစ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံအဆိုျပဳခဲ့ၾကသည္။ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေဆးရံု မ်ား၊ လူထု သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ယာဥ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရရံုးမ်ားတြင္ မ်က္ႏွာကို လႊမ္းျခံဳ ထားသည့္ ေခါင္းေဆာင္း ၀တ္ဆင္မႈကို တားျမစ္ရန္ အဆိုျပဳျခင္းမွာ ျပင္သစ္ ႏို္င္ငံတြင္ မူဆလင္အမ်ဳိးသမီး ၀တ္စံု အေပၚတြင္ အျပင္းထန္ဆံုး ကန္႔သတ္ခ်က္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ (ေအအက္ပီသတင္းစဥ္)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးရႈခင္းတစ္စံုလံုးကို ေလ့လာၾကည္မည္ဆိုလွ်င္လည္း လိုလားအပ္ေသာ စံတန္ဖိုးမ်ား အတြက္ လည္း ေကာင္း၊ မတူညီေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို သဟဇာတျဖစ္ေစရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ား နည္းပါးသည္ကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ မိခင္ဘာသာစကား၊ တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားတို႔ကို သင္ရိုးညႊန္းတမ္းတြင္ ထည့္သြင္းမထားေသးျခင္း၊ သင္ၾကားခြင့္ လံုး၀ မျပဳျခင္း၊ ရိုးရာဓေလ့မ်ားကို ပညာေရးမွ တဆင့္ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ မျပဳျခင္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း က်င့္ၾကံမႈ မ်ားသည္ မတူညီေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို သိျမင္ခံစားတတ္မႈစြမ္းရည္ဖြံ႔ျဖိဳးရန္ႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း သဟဇာတ ျဖစ္ေစရန္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည့္ ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားေစရန္ အတြက္လည္း ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးရန္ ပ်က္ကြက္ေနဆဲျဖစ္သည္။ (သင္ရိုးညႊန္းတမ္း အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ ၂၀၀၆)

စံတန္ဖိုးအမ်ားစုမွာ လူသားအားလံုးႏွင့္ သက္ဆုိင္မႈရွိျပီးလွ်င္ နာခံလိုက္နာဖြယ္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း လူအဖြဲ႔အစည္း အတြင္းရွိသူ အားလံုးမွ တေျပးညီ သိျမင္နားလည္မႈ၊ လိုက္နာမႈတို႔ကိုကား မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါေခ်။ သို႔ျဖစ္ေလရာ စံတန္ဖိုးမ်ား အေပၚတြင္ ပုဂၢလ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားႏွင့္ လက္ရွိ အေျခအေနမ်ား၏ လႊမ္းျခံဳသက္ေရာက္မႈ ရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဘံုနည္းလမ္းမ်ား

ဤအခ်က္မွာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ရာတြင္ ၾကီးမားေသာ စိန္ေခၚခ်က္အေနျဖင့္ ရင္ဆိုင္ရသည္။ အတိတ္ကာလ မ်ားတြင္ စံတန္ဖိုးမ်ားကို သီးသန္႔ဘာသာရပ္အေနျဖင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားၾကပါသည္။ မ်ားမၾကာေသး မီႏွစ္မ်ားမွ ပညာေရးသမား မ်ားသည္ ဘာသာရပ္အားလံုး ယွက္ႏြယ္လႊမ္းျခံဳသည့္ (ေပါင္းစည္း သင္ရိုး integrative) သင္ရိုးျဖင့္ စံတန္ဖိုးတို႔ကို သင္ၾကားရန္ အားထုတ္လာၾကသည္။ နည္းနာ ၂ ရပ္စလံုးတြင္ ဆရာ၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မွာ တူညီပါ၏။ အားလံုးမွ သိျမင္နားလည္ ျပီးလွ်င္ အားလံုး၏ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဘံု စံတန္ဖိုးတို႔ကို လိုက္နာက်င့္သံုး ၾကရန္ပင္ျဖစ္ေလသည္။

ဤသည္မွာလည္း က်င့္၀တ္နီတိႏွင့္ စံတန္ဖိုးပညာေရး value education ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားပညာေရး citizenship education ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ ပံုစံမ်ား ၏ ေရရွည္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္ျခင္းစီ၏ လိုအင္မ်ားကိုမူ ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိ ရျပန္ပါသည္။ မိမိကုိယ္တိုင္ စူးစမ္းေလ့လာ ရွာေဖြျခင္း၊ သိျမင္နားလည္ျခင္းႏွင့္ သင္ၾကားေနသည့္ စံတန္ဖိုးတို႔ကို ဘ၀ႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီး လက္ခံက်င့္သံုး လာျခင္း တို႔ကို ဆိုလိုပါသည္။

ခ်ဥ္းကပ္မႈနည္းလမ္း အသစ္

အထက္ပါ သင္ယူျခင္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိေစရန္အတြက္ သင္ၾကားနည္းလမ္းတို႔ကို ေရွးဦးစြာ အေသအခ်ာ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ သင့္သည္။ ျမန္မာစာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုးအသံုးျပဳေနသည့္ ေဟာေျပာပို႔ခ်နည္းႏွင့္ ပံုျပင္ ဇာတ္လမ္းမ်ား ေျပာျပျခင္း နည္းလမ္းတို႔ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးပိတ္ တြင္ “ဒီပံုျပင္ထဲက စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာသင္ခန္းစာ ေတြရရွိသလဲ” ေမးခြန္းမွ်ႏွင့္ ထိေရာက္မႈ မရွိႏိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္တုိင္ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္မႈမရွိသည့္ အတြက္ပင္ ျဖစ္သည္။

ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ ခံစားရမႈမရွိျခင္းႏွင့္ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္ လက္ေတြ႔လိုက္နာ က်င့္ၾကံျခင္းမရွိေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားသည္ က်င့္၀တ္ နီတိႏွင့္ စာရိတၱကို ပံုေဖာ္ႏိုင္ရန္ မ်ားစြာ အခက္အခဲရွိပါမည္။ ထို႔အတူ ေလ့က်င့္ ပ်ဳိးေထာင္ေပးမႈမရွိဘဲႏွင့္ ကေလးမ်ားသည္ သူ႔အလိုအေလ်ာက္ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္လာရန္ ခဲယဥ္းပါမည္။

သင္ၾကားရန္နည္းလမ္းမ်ား

ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္အတြက္ သင္ၾကားနည္းလမ္းမ်ဳိးစံုရွိေနပါသည္။ ရိုးစင္းလြယ္ကူေသာ သင္နည္းမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။ အျခားေသာ ဘာသာရပ္မ်ားကိုသင္ၾကားရာတြင္လည္း အသံုးျပဳႏုိင္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ မိတ္ဆက္ ေပးမည့္ သင္နည္း အေထြေထြ၏ အေရးၾကီးသည့္ ဂုဏ္အဂၤါတစ္ရပ္မွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းမ်ားအေနျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ လက္ခံလုိက္နာက်င့္သံုးေနသည့္ ခံယူခ်က္ႏွင့္ စံတန္ဖိုးစနစ္တုိ႔ကို တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္ အေသအခ်ာ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ ေလ့လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ စံတန္ဖိုး အသစ္ႏွင့္ အက်င့္အၾကံ အသစ္တို႔ကို လက္ခံက်င့္သံုးျခင္း မျပဳေသးမီ ေလ့လာမႈ ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ ဤသင္နည္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔၊ ထိုသို႔ ထင္ျမင္ၾကသည္၊ စဥ္းစား ေတြးေတာၾကသည္၊ ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးရန္ ကို ဆရာဆရာမမ်ားမွ ထပ္ဆင့္ေမးျမန္းရပါမည္။ စာသင္ၾကား ျခင္း၏ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္မႈမ်ား အျမင့္မားဆံုးရရွိေစရန္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတုိင္းအား သူတုိ႔၏ ယံုၾကည္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ အေတြးအျမင္သေဘာထားတို႔ကို တင္ျပခြင့္ေပးသင့္သည္။ အျပန္အလွန္ တင္ျပ ေဆြးေႏြးရာတြင္လည္း အားလံုးမွ ဂရုတစိုက္ နားေထာင္ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။

ဆႏၵမဲေပးျခင္း

ဆရာမွ ေရြးခ်ယ္ထားေသာ “အေၾကာင္းအရာ”၊ “ေခါင္းစဥ္”၊ “အဆိုျပဳခ်က္” တစ္ခုခုအေပၚတြင္ သေဘာတူသည္၊ သေဘာမတူပါ၊ ဟူ၍ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ ဆႏၵမဲေပးျခင္းျဖင့္ စတင္ႏုိင္သည္။
•ဥပမာအားျဖင့္-
“မိသားစုတုိင္းဟာ ကေလး ၂ ဦးသာ ယူသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚမွာ မင္းတို႔ ဘယ္လိုထင္ျမင္ၾကသလဲ”၊
“ကိုယ္ပိုင္ကားေတြ ၀ယ္ယူတာကို အစိုးရအေနနဲ႔ ကန္႔သတ္မႈလုပ္ျပီး အမ်ားျပည္သူသံုး သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအတြက္ ပိုမုိ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္”၊
“ဒီေန႔ ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လို ၀တ္စံု၀တ္သင့္တယ္ဆိုတာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္တို္င္ ေရြးခ်ယ္ ၀တ္ဆင္ခြင့္ ရွိသင့္ပါတယ္။”
“နစ္နာဆံုးရံႈးေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အခြင့္အေရးေတြ ရရွိဖို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုရာမွာ ေက်ာင္းသားတုိင္း ပါ၀င္ရမွာ ျဖစ္တယ္။”
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔ပင္ အေျဖေပးေစကာမူ ဆရာဆရာမမ်ားမွ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနျဖင့္ “ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ထင္ျမင္ယူဆရတာလဲ” ဟူေသာ ေမးခြန္းကို ေမးျမန္းရန္ အလြန္ အေရးၾကီးပါသည္။

အဆင့္သတ္မွတ္ျခင္း

ျဖစ္ႏုိင္ေခ် သံုးခု (သို႔မဟုတ္ ထို႔ထက္ပို၍) ေရြးခ်ယ္ထားရွိျပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ အေရးၾကီးဆံုးကို (သို႔မဟုတ္) သူတို႔ႏွစ္သက္သလို အထက္ေအာက္ ျပန္စီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္။
• ဥပမာအားျဖင့္ -
“အင္မတန္ဒုကၡေရာက္ျပီး အေရးၾကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာဖို႔ လူတစ္ဦးတည္းကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိခဲ့ရင္ ဘယ္သူ႔ကို ေရြးမလဲ။ (အေဖ၊ အေမ၊ ဆရာဆရာမ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးဦး)။” ေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္တုိင္ ၾကိဳက္ႏွစ္ သက္သလို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ေပးရာတြင္ အဆင့္သတ္မွတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ (၁) အႏွစ္သက္ဆံုး - မွစျပီး - (၄) ေနာက္ဆံုး ေရြးခ်ယ္မႈ - အေနျဖင့္ အဆင့္သတ္မွတ္ ေရြးခ်ယ္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေျဖ တို႔ကိုလည္း ထင္ဆင့္ ရွင္းလင္း ေဆြးေႏြးေပးရန္ ဆရာမွ ယခင္အတုိင္းေမးျမန္းျခင္း ျပဳရပါအံုးမည္။

စံတန္ဖိုးျပ မ်ဥ္းရွည္

မတူေသာ ေရြးခ်ယ္စရာမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္သေဘာထားမ်ား ၂ ခုကို မ်ဥ္းတန္း၏ အစြန္း ၂ ဘက္ ေပၚတြင္ တင္ဆက္ျခင္း နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ ေရြးခ်ယ္စရာမ်ားမွ သူတို႔ရပ္တည္မႈ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္ ခံယူခ်က္၊ အျမင္သေဘာထားမ်ားႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး ေရြးခ်ယ္မႈ ပင္ျဖစ္သည္။ အစြန္ဆံုး (၂) ေနရာအပါအ၀င္ ၾကားတြင္ရွိေသာ ေနရာမ်ားအားလံုးကို ဆိုလိုသည္။

တစ္တန္းလံုး လႈပ္လႈပ္ရွားရွား၊ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ရသည့္ ကာယလႈပ္ရွားမႈမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ အတန္းေရွ့တြင္ ျဖစ္ေစ၊ (သင္ပုန္းေပၚတြင္ျဖစ္ေစ) မ်ဥ္းရွည္တစ္ေၾကာင္း ေရးဆြဲထားျပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ သူတို႔ရပ္တည္ခ်က္ေနရာတြင္ လာေရာက္၍ မတ္တပ္ရပ္ေနရာယူၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မတူညီေသာ ရပ္တည္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ အျမင္သေဘာထားမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္စရာ လည္းေကာင္းေသာ သင္ၾကားနည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္၏။

ဥပမာအားျဖင့္ - “မိဘအုပ္ထိန္းမႈမွာ ဘယ္လိုပံုစံက အေကာင္းဆံုးလဲ” (ဆရာမွေန၍ မ်ဥ္းရွည္၏ အစြန္းတစ္ဖက္တြင္ “ဒီမိုကေရစီ နည္းက် အုပ္ထိန္းမႈ” ဟုေရးသားျပီး၊ အျခားအစြန္းတစ္ဖက္တြင္မူ “ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္မႈမ်ားျဖင့္ အုပ္ထိန္းမႈ” ဟူ၍ေရးသားထားသည္။ ဆရာမွေန၍ အစြန္း ၂ ဖက္ ရပ္တည္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို ရွင္းလင္း ေပးႏုိင္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ အစြန္း (၂) ဘက္အပါ၀င္ မ်ဥ္းတန္း တစ္ေလ်ာက္ ေနရာအႏွ႔ံတြင္ သူတို႔ ရပ္တည္ ခ်က္အရ ေရြးခ်ယ္ ရပ္တည္ၾကျပီးလွ်င္ မိမိဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ ရပ္တည္ရသည္ကို ရွင္းလင္း ေဆြးေႏြးၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာျပည္တြင္း သင္ရုိးရိွ ျပည္သူ႔နီတိႏွင့္ စာရိတၱ ဘာသာရပ္ပါ သင္ခန္းစာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ မလံုေလာက္ ေသးပါ။ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံသား ပညာေရးကို သင္ရိုးညႊန္းတမ္းမ်ားတြင္ ေရွာင္ရွားခဲ့ၾကသည္။ ထည့္သြင္းရန္ တြန္႔ဆုတ္ ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အျခားျခားေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္း သင့္ၾကားေပးသင့္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီယဥ္ေက်းမႈထြန္းကားေစရန္အတြက္ အတန္းတုိင္း၊ အဆင့္တုိင္း တြင္ သင္ရိုးကို ျပဌာန္းေရးဆြဲျခင္း၊ ေနာက္ခံလႊာသင္ရိုး hidden curriculum အေနျဖင့္ လက္ခံက်င့္သံုးျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

သိန္းႏိုင္