ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ခ်ဳိင္းယာဖြန္းခရိုင္မွာ ဒီလအတြင္း အျငိမ္းစားယူေတာ့မွာျဖစ္တဲ့ အစိုးရေက်ာင္း ေတြက ဆရာဆရာမမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အခမ္းအနားတစ္ရပ္မွာ က်ေနာ္တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ထိုင္းႏုိင္ငံ၊ အေရွ ့ေျမာက္ခရိုင္မွာ ေစာေစာစီးစီး ပင္စင္ယူမယ့္သူေတြအပါအ၀င္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္း လုပ္သက္ျပည့္ျပီျဖစ္တဲ့ ဆရာဆရာမမ်ားဟာ ၃၀၀ ေလာက္ရွိေနပါတယ္။
ကိန္းဂဏန္းေတြအရကေတာ့ မယံုၾကည္ႏိုင္စရာပါဘဲ။ အညြန္းကိန္းေတြအရ ထုိင္းႏိုင္ငံရဲ႔ခရိုင္ ၇၆ ခုစလံုးမွာ ဒီႏွစ္အတြင္း အျငိမ္းစားေတာ့မယ့္ ဆရာဆရာမဦးေရဟာ ႏွစ္ေသာင္းထက္မနည္းဘူးလို႔ခန္႔မွန္း ထားပါတယ္။ ပိုမိုမ်ားျပားလာတဲ့ လူဦးေရအတြက္ အစားထိုးႏိုင္ဖို႔ေက်ာင္းဆရာဆရာမအသစ္ေတြ အေတာ္ ကေလး လိုအပ္ေနပါျပီ။
စစ္ဘက္ (သို ့မဟုတ္) ရဲဘက္ဆုိင္ရာ အျငိမ္းစားယူမယ့္ အရာရွိမ်ားအတြက္ ဂုဏ္ျပဳပြဲ အခမ္းအနား ေတြကို ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ စစ္ဘက္၊ ရဲဘက္အရာရွိမ်ားမွ သူတို႔ထက္ စီနီယာက်ျပီး ႏႈတ္ထြက္ေတာ့မယ့္ အရာရွိၾကီးမ်ားရဲ႔ ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့မႈေတြ၊ တာ၀န္ေက်ပြန္ခဲ့မႈေတြကို တန္ဖိုးထားေလးစားေၾကာင္းျပသၾကတာပါ။ အဲဒီဂုဏ္ျပဳပြဲေတြမွာေတာ့ အမွတ္တရ ခ်ီးမြမ္းၾသဘာ စကားေတြ ေျပာၾက၊ ခ်ီတက္အေလးျပဳ အခမ္းအနားေတြဆင္ယင္ၾက၊ ဂုဏ္ျပဳစားေသာက္ပြဲေတြ ျခိမ့္ျခိမ့္သဲ ျပင္ဆင္ က်င္းပေပးၾကပါတယ္။
ဒါေပတဲ့ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားကိုေတာ့ သူရဲေကာင္းေတြရယ္လို႔ မသတ္မွတ္ ထားေသးပါဘူး။ နယ္ဘက္က ေက်ာင္းဆရာဆရာမက ပိုျပီးေတာ့ ေ၀းပါေသးတယ္။ သူရဲေကာင္းဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရရဲ႔ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ထဲမွာ ေက်ာင္းဆရာဆရာမေတြ မပါ၀င္ေသးတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း ဂုဏ္ျပဳပြဲေတြ က်င္းပေပးေလ့မရွိတာပါ။ ခ်ဳိင္းယာဖြန္းခရိုင္မွာ အျငိမ္းစားယူေတာ့မယ့္ အိုမင္းမစြမ္းဇရာ အရြယ္ေရာက္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ဆရာဆရာမၾကီးမ်ားအတြက္ ဒီႏွစ္မွာ က်င္းပျပဳလုုပ္ေပးတဲ့ မထင္မရွား၊ အညတရ ဂုဏ္ျပဳပြဲကေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ကိုယ္ပိုင္ ေက်ာင္းဆရာသမ၀ါယမအသင္းမွာ ခ်စ္ခ်စ္ကုတ္ကုတ္စုေဆာင္းထားတဲ့ ေငြေၾကးကို အရင္းတည္ထားရွာၾကတာ။ အျခားေသာ ခရိုင္ေတြ၊ ေဒသေတြမွာရွိၾကတဲ့ ဆရာဆရာမမ်ား ကေတာ့ ဒီလိုအခမ္းအနားေတြကို အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ရဲေသးပါဘူး။
က်ေနာ့္ရဲ႔အျမင္မွာေတာ့ ရဲရင့္တဲ့ စစ္သားေတြ၊ ရဲအရာရွိေတြလိုဘဲ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားဟာ အေရးၾကီးတယ္ဆိုတာပါ။ လက္နက္ေတြ မကိုင္ေဆာင္ထားၾကေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္တို႔ လူ႔အဖြဲအစည္းကို ပံုေဖၚ၊ ထုဆစ္ႏိုင္ဖို႔မရပ္မနား တုိက္ပြဲ၀င္ေနၾကတယ္။ ဒီတိုင္းျပည္ရဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ပံုေဖၚေနၾကတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ သူရဲေကာင္းမ်ားပါ။ ကေလးေတြရဲ ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြကို ထုဆစ္ေပးေနတဲ့ ဗိသုကာ မ်ားပါ။ ႏုပ်ဳိတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားဟာ ဒီတိုင္းျပည္ရဲ႔ အနာဂတ္နဲ႔ကံၾကမၼာကို တစ္ေန႔မွာ ဆံုးျဖတ္ေပးမယ့္ သူေတြပါဘဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (သို႔မဟုတ္) အစိုးရေတာင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ တုိင္းျပည္ျဖစ္လာဖို႔ တည္ေဆာက္ရာမွာ က်ရံႈးသြားမွာလား၊ ေအာင္ျမင္မွာလားဆိုတာ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားရဲ႔ ပခံုးထက္က ေလးနက္ၾကီးမားတဲ့ တာ၀န္ဘဲျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေနာင္လာမယ့္ႏွစ္ေတြမွာ သမ၀ါယမအသင္းအေနနဲ႔ ပိုမို ေကာင္းမြန္သင့္ေတာ္တဲ့ အေျခ အေနနဲ႔ ဆရာဆရာမမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးဖို႔က်ေနာ္ အၾကံျပဳတင္ျပပါရေစ။ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားကေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါ၀င္ျပီး ဆရာဆရာမမ်ားရဲ႔ ဂုဏ္ေက်းဇူးတရားေတြကို ျပသခြင့္ရရွိ ႏုိင္မယ့္ ေက်ာင္း၀င္းအက်ယ္ၾကီး တစ္ခုခုမွာေပါ့။
စစ္သားေတြဟာ တုိင္းျပည္ရဲ ့လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္းေတြလို ့ဆိုၾကယင္ ေက်ာင္းဆရာဆရာမ မ်ားဟာလည္း သူရဲေကာင္းဘြဲ႔ထူးကို ထုိက္တန္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈေရွ႔တန္း စစ္မ်က္ႏွာမွာ တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူေတြ၊ ဒီမိုကေရစီရွင္သန္နိုင္ဖို႔ကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေနသူေတြဟာ ေက်ာင္း ဆရာဆရာမမ်ားဘဲ မဟုတ္ပါလား။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားကို အေလးမထားၾကေတာ့တာေတြ႔ေနရပါတယ္။ ပညာေရး၀န္ၾကီးဆိုသူကို ေရြးခ်ယ္ခန္ ့အပ္တာ၀န္ေပးရာမွာေတာင္ ပညာေရးအေတြ႔အၾကံဳေနာက္ခံလံုး၀မရွိတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး ဘက္ကြၽမ္းက်င္သူတစ္ဦးကို ခန္႔အပ္ခဲ့တာဟာ အထင္အရွားသာဓကတစ္ခုပါ။ အင္မတန္ အေရးၾကီးလွတဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနတစ္ခုကို တာ၀န္ေပးကိုယ္တြယ္ခုိင္းပံုမ်ား။ ၾကိဳးစားၾကည့္စမ္းပါေစတဲ့။
ပိုဆိုး၀ါးလွတဲ့ အေျခအေနကေတာ့ ဆရာဆရာမမ်ား ကိုယ္တိုင္က တိုင္းျပည္ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ရွင္သန္ႏိုင္ေရးမွာ မိမိတို႔ရဲ႔အေရးၾကီးတဲ့ တာ၀န္၀တၲရားေတြနဲ႔အခန္းက႑ကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနၾက တယ္။ သတိျပဳမိၾကပံုမရပါဘူး။
ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားဟာ ေငြေၾကးပမာဏ အၾကီးအက်ယ္အကုန္အက်ခံ သံုးစြဲ တတ္ၾကပါတယ္။ အုပ္စုေတြ၊ ဂိုဏ္းဂဏေတြဖြဲ ့ၾကတယ္။ အမတ္ေနရာ၊ ၀န္ၾကီးေနရာ၊ ရာထူးေနရာေတြကို အငမ္းမရလိုခ်င္ေနၾကတယ္ေလ။ အားလံုးသိရွိၾကတဲ့အတိုင္း အခ်ဳိ႔ေသာပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အဂတိတရားေတြ ျပည့္ႏွက္ေနၾကတာ။ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္လာတာပါလိမ့္။ သူတို႔ကို အေသအခ်ာေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးရမယ့္ ပညာေရးစနစ္ရဲ႔ လွပတဲ့က်ဆံုးမႈလို႔ေျပာယင္ ျငင္းဆိုႏိုင္ပါ့မလား။ မိမိတိုင္းျပည္နဲ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အက်ဳိး စီးပြားအတြက္ ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္မႈေတြ၊ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ဓါတ္ေတြ၊ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ က်င့္၀တ္နီတိ ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို ့ပညာေရးဟာ ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါသလား။
လူတိုင္းဟာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ေမြးဖြားလာခဲ့တာလို႔က်ေနာ္ကေတာ့ အခုိင္အမာ ယံုၾကည္ထား သူပါ။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကိုယ္က်င့္သိကာၡတရားနဲ႔ မေကာင္းမႈအဓမၼဟာ လူသားရဲ႔ စိတ္ႏွလံုးသားနဲ႔ အက်င့္စာရိတၲကို အျပိဳင္အဆိုင္ ပံုေဖၚလာၾကတယ္။ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားဟာ အမ်ားၾကီး လုပ္ႏိုင္ေန ပါတယ္။ လူေတြဘယ္လိုျဖစ္လာၾကမလဲဆိုတာကို သူတို႔ပံုေဖၚ တည္ေဆာက္ႏုိင္ပါတယ္။ တန္ဖိုးထားသင့္တဲ့၊ ျမင့္ျမတ္ေသာသူေတြကို ေလးစားစြာဆက္ဆံႏိုင္ဖို႔ရယ္၊ အဂတိတရားလိုက္စားသူေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္စြမ္းရွိဖို႔ ရယ္၊ တိုင္းျပည္ရဲ႔ အေရးပါလွတဲ့ ရာထူးတာ၀န္ေတြကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ရယ္စတဲ့ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈကို ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားဟာ တည္ေဆာက္ႏိုင္စြမ္းရွိေနတယ္။
အျငိမ္းစားယူျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္မွ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားရဲ႔ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြ ျပီးဆံုးသြားျပီ လို႔မယူဆႏိုင္ေသးဘူး။ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ၊ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္ေတြ၊ က်င့္၀တ္နီတိေတြကို ပံုေဖၚ တည္ေဆာက္တဲ့ တာ၀န္က အနားမယူခဲ့ၾကပါဘူး။ ဘယ္ေသာအခါမွ အဲဒီတာ၀န္ေတြကေတာ့ျဖင့္ အျငိမ္းစား ယူမည့္သူေတြမဟုတ္ၾကပါဘူး။
အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ အျငိမ္းစားယူၾကေတာ့မယ့္ ေက်ာင္းဆရာဆရာမၾကီးမ်ားကို အႏူးအညြတ္ေမတၲာ ရပ္ခံလုိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ဆက္လက္ျပီး ဂရုဏာေရွ႔ထားလို႔ တာ၀န္ဆက္လက္ ယူေပးေစလိုပါတယ္။ အနည္းဆံုးအားျဖင့္ မိမိတို႔ေနထိုင္ရာ ရပ္၊ ရြာ၊ ေဒသေတြမွာ ဆက္လုပ္ေပးၾကပါ။ အခုအခ်ိန္အခါမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈက ေလ်ာ့ခ်ထားျပီျဖစ္လို႔ ေဒသႏၲရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြကို ကူညီပံ့ပိုးေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဦးစီးဦးေဆာင္မႈတာ၀န္ေတြကိုလည္း ယူေပး ေစလိုပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္အတူ ေက်ာင္းဆရာဆရာမၾကီးမ်ားမွာလည္း ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးအရ ဥပေဒေတြအတြက္ တင္ျပပိုင္ခြင့္ေတြရွိေနတယ္။ အဂတိတရား လိုက္စားသူေတြကိုလည္း တာ၀န္ေတြကဖယ္ရွားပိုင္ခြင့္လည္း ရွိေနပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပညာေရးအေတြ႔အၾကံဳေတြၾကြယ္၀ေနၾကတဲ့၊ မိမိႏွင့္ အျခားသူေတြကို ပ်ဳိးေထာင္ ေပးခဲ့ၾကသူေတြရဲ႔တန္ဖိုးနဲ႔ ခံယူခ်က္ကသာလွ်င္ လက္ရွိၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမုန္တိုင္းဒဏ္ကို က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္က ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္မွာပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုမိုသန္႔စင္တဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္လာမွာပါ။ ကမၻာမွာ အဂတိတရား အလိုက္စားဆံုး တိုင္းျပည္ေတြစာရင္းထဲမွာ ပါေနတာကို ပယ္ဖ်က္ လာႏုိင္မယ္။ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မယံုၾကည္ရဆံုးစာရင္းကလည္း ကင္းလြတ္ပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီတိုက္ပြဲမွာေတာ့ ဆရာဆရာမမ်ားဟာ ေရွ ့ေဆာင္လမ္းျပ ၾကယ္စင္ေတြျဖစ္ပါေၾကာင္း။
သိန္းႏိုင္
(၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔၊ ၅ ရက္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၀၀၈ ေန႔ထုတ္ ဘန္ေကာက္ပို႔စ္ သတင္းစာပါ Thongbai Thongpao \ Teachers are our nation’s cultural warriors ေဆာင္းပါးကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုပါသည္။)
Monday, October 20, 2008
ယဥ္ေက်းမူေရွ႕ေဆာင္သူရဲေကာင္းမ်ား ( သို႕) ေက်ာင္းဆရာဆရာမ မ်ား
: Contributor - သိန္းနိုင္, General Discussions
Posted by kay at 3:29 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံကို အျချပဳေရးထားေပမယ့္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔စည္းနဲ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ထင္ဟပ္ေနၿပီး ေက်ားင္းဆရာဆရာမေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားသတိမထားမိတဲ့ အခန္းက႑ကို တင္ျပထားတာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ဘာသာျပန္တင္ျပေပးသူကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Post a Comment